O φόβος της εγκατάλειψης συχνά πηγάζει από την εμπειρία της απώλειας στην παιδική ηλικία. Αυτή η απώλεια θα μπορούσε να σχετίζεται με ένα τραυματικό γεγονός, όπως η απώλεια ενός γονέα λόγω θανάτου ή διαζυγίου. Μπορεί επίσης να προέλθει από τη μη επαρκή σωματική ή συναισθηματική φροντίδα. Αυτές οι εμπειρίες της πρώιμης παιδικής ηλικίας μπορεί να οδηγήσουν σε φόβο μήπως οι άλλοι σε εγκαταλείψουν αργότερα στη ζωή.
Πώς λειτουργεί η εγκατάλειψη
Η υγιής ανθρώπινη ανάπτυξη απαιτεί την κάλυψη των αναγκών για σωματική και συναισθηματική φροντίδα. Οι ανεκπλήρωτες ανάγκες μπορεί να οδηγήσουν σε αισθήματα εγκατάλειψης. Η εμπειρία της εγκατάλειψης μπορεί να γίνει ένα τραυματικό γεγονός της ζωής. Ο θάνατος ενός γονέα μπορεί να είναι ένα τραυματικό γεγονός για ένα παιδί. Το να αισθάνεστε ανασφαλείς λόγω μιας απειλητικής κατάστασης όπως η κακοποίηση ή η φτώχεια μπορεί επίσης να προκαλέσει τραύμα.
Κάποιος βαθμός φόβου εγκατάλειψης μπορεί να είναι φυσιολογικός. Αλλά όταν ο φόβος της εγκατάλειψης είναι σοβαρός και συχνός, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε ένα ατόμο. Μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται οι σχέσεις. Όταν συμβαίνει αυτό, η υποστήριξη ενός θεραπευτή ή συμβούλου μπορεί να βοηθήσει.
Συναισθηματική εγκατάλειψη
Ένα μοτίβο συναισθηματικής εγκατάλειψης ή παραμέλησης μπορεί επίσης να είναι τραυματικό. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια μορφή εγκατάλειψης. Η συναισθηματική εγκατάλειψη μπορεί να συμβεί όταν οι γονείς :
- Καταπνίγουν τη συναισθηματική έκφραση των παιδιών τους
- Χλευάζουν τα παιδιά τους
- Συγκρίνουν τα παιδιά τους με πρότυπα που είναι πολύ υψηλά
- Βασίζονται πολύ στα παιδιά για να ανεβάσουν τη δική τους αίσθηση αξίας
- Αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους ως συνομήλικους
Τα άτομα που ένιωθαν εγκαταλελειμμένα ως παιδιά μπορεί να είναι πιο πιθανό να επαναλάβουν αυτό το μοτίβο με δικά τους παιδιά. Αλλά μερικά συναισθηματικά εγκαταλειμμένα παιδιά αναγνωρίζουν αυτό το μοτίβο. Μπορούν να συνεχίσουν να αναθρέφουν τα δικά τους παιδιά και να σπάσουν τον κύκλο της εγκατάλειψης. Πολλά από αυτά τα σημάδια εγκατάλειψης μπορεί επίσης να εμφανίζονται μεταξύ των ανθρώπων σε μια συντροφική σχέση.
Το άγχος ή η υπερένταση μπορεί να συμβάλει στη συναισθηματική εγκατάλειψη. Τα άτομα με ανικανοποίητες ανάγκες συχνά δυσκολεύονται να καλύψουν τις ανάγκες των άλλων. Η εξάσκηση της αυτοφροντίδας είναι ένα σημαντικό μέρος για να διασφαλιστεί ότι ικανοποιούνται οι δικές του ανάγκες. Το άτομο που ασκεί αυτοφροντίδα μπορεί στη συνέχεια να καλύψει τις ανάγκες του παιδιού ή του συντρόφου του με υγιή τρόπο.
Το άγχος της εγκατάλειψης στις σχέσεις μας
Οι ενήλικες που δεν βίωσαν την εγκατάλειψη ως παιδιά μπορεί να εξακολουθούν να έχουν συναισθήματα που σχετίζονται με την εγκατάλειψη. Αυτά μπορεί να προκύψουν από την απώλεια ενός στενού συντρόφου έως τον χωρισμό, το διαζύγιο ή τον θάνατο. Η εγκατάλειψη μπορεί να συμβεί στην παιδική ηλικία ή στην ενήλικη ζωή. Σε κάθε περίπτωση, ο αντίκτυπος μπορεί να είναι διάχυτος. Μπορεί να επηρεάσει αρνητικά οποιεσδήποτε άλλες σχέσεις που αναπτύσσει ένα άτομο, είτε είναι προσωπικές, κοινωνικές ή επαγγελματικές.
Ο φόβος της εγκατάλειψης μπορεί να επηρεάσει μια κατά τα άλλα υγιή σχέση. Οι άνθρωποι που ζουν με τον φόβο της εγκατάλειψης μπορεί να ανησυχούν ότι ο σύντροφός τους έχει παράλληλη σχέση. Αυτό το άγχος μπορεί να προέλθει από εμπειρία με προηγούμενες σχέσεις. Μπορεί επίσης να προέρχεται από προηγούμενα προβλήματα απώλειας ή άγχους. Οι ενήλικες που φοβούνται ότι θα εγκαταλειφθούν μπορεί να προσπαθήσουν να εμποδίσουν τον σύντροφό τους να φύγει. Μπορεί να ρίξουν σκληρή δουλειά και προσπάθεια στη σχέση. Τότε, μπορεί να ανησυχούν ότι ο σύντροφός τους δεν εκτιμά ή δεν ανταποδίδει τις προσπάθειές τους.
Τα σημάδια της εγκατάλειψης που μπορεί να επηρεάζουν μια σχέση περιλαμβάνουν:
- Ένας σύντροφος «δίνει πάρα πολλά» ή κάνει τα πάντα για να ευχαριστήσει τον άλλον
- Φθόνος για τις σχέσεις των άλλων
- Θέματα εμπιστοσύνης
- Αισθήματα ανασφάλειας στη σχέση
- Έλλειψη συναισθηματικής οικειότητας
- Ανάγκη ο ένας σύντροφος να ελέγχει τον άλλο
- Παραμονή σε μια λιγότερο από ικανοποιητική σχέση
Τα άτομα που εγκαταλείφθηκαν ως παιδιά μπορούν επίσης να αναζητήσουν συνεργάτες που τους συμπεριφέρονται με παρόμοιο τρόπο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν κύκλο εγκατάλειψης, από τον οποίο είναι δύσκολο να ξεφύγεις.
Ο φόβος της εγκατάλειψης στα παιδιά
Τα παιδιά μπορεί να ανησυχούν μήπως τα εγκαταλείψουν οι γονείς τους. Αυτό μπορεί να είναι φυσικό, καθώς τα παιδιά δεσμεύονται με τους γονείς τους από τη γέννησή τους. Τα μικρά παιδιά μπορεί να αγχωθούν μήπως οι γονείς τους φύγουν για ένα σύντομο ταξίδι. Μπορεί να αγχωθούν όταν ένας γονέας τα αφήνει στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο. Είναι πιθανό τα παιδιά να μην επηρεάζονται μακροπρόθεσμα από αυτές τις ανησυχίες. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι έχουν ασφαλή προσκόλληση στο φροντιστή. Αυτό θα τους βοηθήσει να μάθουν κοινωνικές δεξιότητες και να έχουν υγιείς σχέσεις αργότερα στη ζωή τους.
Μερικά σημάδια ότι ένα παιδί μπορεί να έχει προβλήματα εγκατάλειψης είναι:
- Άγχος προσκόλλησης ή αποχωρισμού
- Ανησυχία ή πανικός
- Φόβος να μείνει μόνο
- Αρρωσταίνει πιο συχνά λόγω στρες
- Δυσκολία συγκέντρωσης
Εάν το παιδί σας εμφανίζει αυτά τα σημάδια, υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε. Είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί νωρίς ο φόβος της εγκατάλειψης και αυτό μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να σχηματίσουν μια ασφαλή προσκόλληση. Ένας τρόπος για να βοηθήσετε τα παιδιά με αυτόν τον φόβο είναι να τα διαβεβαιώσετε για την αγάπη και τον ρόλο σας στη ζωή τους. Οι γονείς μπορεί επίσης να θεωρήσουν χρήσιμο να ενημερώνουν τα παιδιά ποιο είναι το «σχέδιο» κάθε μέρα. Το να γνωρίζουν τι να περιμένουν μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να νιώσουν καθησυχαστικά για την παρουσία των γονιών τους. Μπορεί να αρχίσουν να αισθάνονται πιο ασφαλείς ακόμα και όταν ο γονέας ή ο φροντιστής τους δεν είναι παρόντες.
Μερικά παιδιά βιώνουν αυτό που ονομάζεται «σύνδρομο εγκαταλειμμένου παιδιού». Αυτό μπορεί να συμβεί μετά την απώλεια ενός γονέα ή ενός φροντιστή. Μπορεί επίσης να αναπτυχθεί λόγω σωματικής ή συναισθηματικής εγκατάλειψης από έναν γονέα. Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται ως απομόνωση, χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανθυγιεινοί μηχανισμοί αντιμετώπισης, όπως διατροφικά προβλήματα ή εθισμός. Εάν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, τα συμπτώματα μπορεί να γίνουν σοβαρά και να δυσκολέψουν τη δημιουργία σχέσεων ή την υγιεινή ζωή.
