Ονειρευόμαστε την πραγματικότητα μας
Στη Σαμάνικη διδασκαλία ονειρευόμαστε την πραγματικότητά μας, τη κοινότητά μας και φέρνουμε το όνειρο σε υλοποίηση. Μία βασική διδαχή στη Σαμάνικη διδασκαλία, είναι ότι δεν υπάρχει μέσα -έξω, είμαστε όλοι ενωμένοι σε μία ενεργειακή ενότητα. Επίσης όσο αποβάλλουμε τα τελευταία εμπόδια που εμποδίζουν το πεπρωμένο μας, αφηνόμαστε στην ατζέντα της ψυχής. Έτσι καιι την εκφράζουμε πλήρως στον υλικό κόσμο. Έτσι βοηθάμε να πραγματοποιηθεί η υπέρβαση πάνω στην γη. Η προσωπική μας ζωή μπαίνει πλέον στην υπηρεσία της συλλογικής ζωής. Καθώς έχουμε βιώσει την ολότητα και γνωρίζουμε πλέον ότι ο διαχωρισμός είναι μια ψευδαίσθηση.
Η ανθρώπινη όραση βασίζεται σε τρία συστατικά: τα μάτια, το οπτικό νεύρο και τον οπτικό φλοιό στον εγκέφαλο. Τα μάτια μετατρέπουν το φως σε ηλεκτρικά σήματα. Αυτά τα σήματα μεταφέρονται από το οπτικό νεύρο ως ρεύμα ηλεκτρονίων στον οπτικό φλοιό (όπως και το τηλεοπτικό καλώδιο φέρει σήμα στην τηλεόραση).
Ο οπτικός φλοιός ή “χώρος προβολής” στον εγκέφαλο, ο οποίος βρίσκεται πίσω από τα αυτιά στο πίσω μέρος του κεφαλιού, παράγει μια εικόνα. Όλοι βλέπουμε στην πραγματικότητα, ότι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μας, αν και φαίνεται ότι βλέπουμε τον κόσμο έξω.
Το όραμα έρχεται μέσα από την καρδιά
Στη Σαμάνικη διδασκαλία έχουμε τη γνώση να ενεργοποιήσουμε τους αισθητήρες, που χρειαζόμαστε. Ώστε να αναπτύξουμε τον τρόπο που βλέπουμε το όραμα της ζωής μας. Στο Shamanic practisioner training, οι εκπαιδευόμενοι μαθαίνουν να δουλεύουν με τα τρία κέντρα δύναμης. Μπορούν να ενεργοποιήσουν το έκτο τσάκρα (το μυθικό «τρίτο μάτι» της ορθής θέλησης ) και το τέταρτο τσάκρα, της καρδιά(της ορθής αγάπης). Συνδέοντας το τσάκρα της καρδιάς και το τρίτο μάτι με τον οπτικό φλοιό, μπορούμε να δούμε με τα μάτια της ψυχής και της καρδιάς. Το όραμα είναι μια μάλλον θαυματουργή διαδικασία που απαιτούσε, εκατομμύρια ετών εξέλιξης της ζωής για να τελειοποιηθεί.
Για πολλές σύνθετες μορφές ζωής, από ακρίδες, φάλαινες, είναι το κύριο μέσο αντίληψης. Ο στόχος είναι μπορούμε να δούμε και να επιτύχουμε πολυαισθητικές εικόνες του φωτεινού κόσμου.
Για τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, έχουμε δέκα φορές περισσότερες συναπτικές συνδέσεις στον εγκέφαλο από ό, τι όταν γινόμαστε ενήλικες. Οι συνάψεις είναι σαν κλαδιά που εκτείνονται από τα νευρικά κύτταρα. Διακλαδώνονται σε πολλαπλές κατευθύνσεις, μέχρι να βρουν άλλη διαδρομή με την οποία συνδέονται. Οι συναπτικές συνδέσεις είναι οι διαδρομές μέσω των οποίων επεξεργαζόμαστε πληροφορίες. Ενώ ήμασταν νήπια, θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε έξι διαφορετικούς τρόπους να προσεγγίσουμε ένα ποτήρι νερό και να το πάρουμε. Τελικά, καθώς μάθαμε τον τρόπο που ήταν καλύτερος για εμάς, αριστερά ή δεξιά, τα άλλα μονοπάτια συρρικνώθηκαν και πέθαναν.
Η χαρτογράφηση του αόρατου κόσμου
Οι συνάψεις συνδέουν ένα κύτταρο του εγκεφάλου με ένα άλλο και μπορούν να συγκριθούν με μονοπάτια σε ένα δάσος. Ορισμένα μονοπάτια είναι πολύ απλά και οδηγούν σε λιβάδια στο ποτάμι. Άλλα μονοπάτια είναι πιο κυκλικά, μέσα από εμπόδια από λεύκες και φτερά, αλλά τελικά οδηγούν στον ίδιο ποταμό. Μόλις καταγράψουμε τους χάρτες μας για την πραγματικότητα, το 90 τοις εκατό των συναπτικών μας συνδέσεων πεθαίνει. Γνωρίζουμε μόνο έναν τρόπο να φτάσουμε στον ποταμό. Οι άλλες διαδρομές διαγράφονται.
Στον πολιτισμό μας, η χαρτογράφηση του τοπίου του αόρατου κόσμου δεν αποτελεί προτεραιότητα. Αυτό το πνευματικό τοπίο δεν αναγνωρίζεται ακόμη ως πραγματικό. Οι Δυτικοί δεν έχουν αναπτύξει τις νευρικές οδούς για να αντιληφθούν την ενέργεια.
Ό,τι πιστεύεις αυτό δημιουργείς
Πρέπει λοιπόν να βάλουμε αυτά τα μονοπάτια έξω από τον εγκέφαλο. Μπορείτε να τους σκεφτείτε ως μεσημβρινούς του χρυσού φωτός που κατευθύνονται κατά μήκος του εξωτερικού του κεφαλιού, συνδέοντας το τρίτο μάτι και την καρδιά με τον οπτικό φλοιό. Αυτές οι διαδρομές αναμεταδίδουν πολυτροπικές αισθητήριες εικόνες, υφές, ήχους, γεύσεις, συναισθήματα και αρώματα.
Η Φύση του Σύμπαντος είναι:
ότι ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
Το Σύμπαν συνωμοτεί μαζί μας πάντα… είτε μας αρέσει είτε όχι. Είναι απαραίτητο να αμφισβητήσουμε όλα τα πιστεύω για τον εαυτό μας, τη ζωή μας και τον κόσμο. Από πού ήρθαν αυτές οι πεποιθήσεις; Ας αναρωτηθούμε τι θέλουμε να πιστεύουμε για τον εαυτό μας, τη ζωή μας και τον κόσμο;
Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ…