Βιώνουμε όλοι απώλεια της ζωής μας, όπως την ξέραμε. Οι αγκαλιές, τα φιλιά όλοι οι τρόποι που μαζευόμασταν και περνούσαμε καλά, εκλείπουν. Σχεδόν οι περισσότεροι από εμάς, έχουμε σταματήσει να εργαζόμαστε. Η εργασία που ήταν πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μας έχει υποστεί με κάποιο τρόπο αβεβαιότητα. Το άγχος ευδοκιμεί από την αβεβαιότητα και προκαλεί ανασφάλεια για το μέλλον. Είτε της υγείας μας, είτε της οικονομικής μας κατάστασης ή των ονείρων μας. Όταν λέμε να ασχοληθούμε με την ψυχή, όχι σαν κάτι έξω από εμάς αλλά όπως λέει και ο C. Jung: «Με την ψυχή κατανοώ το σύνολο των ψυχικών διεργασιών, συνειδητό και ασυνείδητο». ψυχή
Όταν βιώνουμε Απειλή
Όταν βιώνουμε απειλή, ενεργοποιείται ένας αρχαίος μηχανισμός επιβίωσης. Ένας μηχανισμός άμυνας που προέρχεται από τον ερπετοειδή εγκέφαλο. Αντιδρώντας στον κίνδυνο, ο οργανισμός μπορεί να παλέψει, να φύγει ή να παγώσει (ακινητοποιηθεί). Αυτές οι αντιδράσεις αποτελούν τμήματα ενός ενοποιημένου αμυντικού συστήματος. Όταν οι αντιδράσεις πάλης ή φυγής δεν είναι αποτελεσματικές, ο οργανισμός ενστικτωδώς συρρικνώνεται και κινείται προς την τελευταία του επιλογή, την αντίδραση του παγώματος. Καθώς συρρικνώνεται, η ενέργεια που θα είχε εκφορτιστεί κατά την εφαρμογή των στρατηγικών της πάλης ή της φυγής, δεσμεύεται μέσα στο νευρικό σύστημα.
Σε αυτή τη συναισθηματική και αγχώδη κατάσταση έχουμε δυο συμπεριφορές:
α) Η ματαιωθείσα αντίδραση πάλης, μεταβάλλεται σε έκρηξη οργής
β) Η ματαιωθείσα αντίδραση φυγής, δίνει τη θέση της στην ανημποριά.
Το άτομο το οποίο πέρασε στη φάση της οργής ή της ανημποριάς, έχει ακόμη τη δυνατότητα να επιστρέφει σε μια μανιασμένη αντίδραση φυγής ή σε μια λυσσαλέα αντεπίθεση. Εάν ο οργανισμός δεν μπορέσει να αποφορτιστεί από την συσσωρευμένη ενέργεια, τρεπόμενος σε φυγή ή αμυνόμενος. Ώστε να εκμηδενίσει την απειλή, τότε άτομο θα έχει ισχυρή τραυματική εμπειρία .
‘Ένα άλλο πιθανό σενάριο είναι ότι η συσσώρευση της ενεργείας θα συνεχιστεί έως ότου η οργή, ο τρόμος και η ανημποριά θα φθάσουν σε τέτοιο επίπεδο ενεργοποίησης που θα κατακλύσουν όλο το νευρικό σύστημα. Σε αυτό το σημείο η ακινησία θα αναλάβει δράση και το άτομο θα καταρρεύσει..
Βιώνουμε ένα προσδοκώμενο πένθος
Η απώλεια της κανονικότητας, ο φόβος του οικονομικού κόστους, η απώλεια της σύνδεσης με τους άλλους. Όλα αυτά μας πλήττουν και θρηνούμε. Συλλογικά. Δεν είμαστε συνηθισμένοι σε αυτό το είδος συλλογικού θρήνου στην ατμόσφαιρα. Ένα πρώτο βήμα, είναι να κατανοήσουμε τα στάδια του πένθους. Που βέβαια δεν πάνε με σειρά, γραμμικά αλλά εναλλάσσονται. Τα στάδια του πένθους είναι η άρνηση, ο θυμός, η διαπραγμάτευση , η θλίψη και η αποδοχή. Να δούμε μέσα από την αποδοχή τι μπορούμε να κάνουμε τώρα. Αλλά πριν έρθει πραγματικά η αποδοχή, πρέπει μέσα μας, να επεξεργαστούμε τα προηγούμενα στάδια του πένθους
Έχουμε χάσει τον έλενχο και βιώνουμε το άγνωστο
Έχουμε χάσει τον έλεγχο της πραγματικότητας μας. Αυτό μας κάνει να νιώθουμε ευάλωτοι και φοβισμένοι. Πολλές αναπάντητες ερωτήσεις. Όπως και η παγκόσμια ανησυχία, τα διάφορα σενάρια, μας πιέζουν. Όλοι είμαστε σε κατάσταση ακραίας αβεβαιότητας. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι να ασχοληθούμε με την ψυχή μας. Τώρα είναι η ώρα για πολύ περισσότερη εσωτερική εργασία και εμβάθυνση. Μας δίνεται η ευκαιρία να βρούμε τον εαυτό μας να αξιολογήσουμε τι είναι σημαντικό. Να κάνουμε τη υπέρβαση από την ατομικότητα, στην συλλογικότητα. Για τον καθένα από μας, τις επόμενες γενιές και το συλλογικό ασυνείδητο.
‘’who looks outsides dreams, Who looks inside awakens’’
C. Jung
Η ώρα να κοιτάξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, μας επιβλήθηκε, με κάποιο ακραίο τρόπο. Αυτό θα μας δώσει ηρεμία και εσωτερική ανθεκτικότητα. Ώστε να βρούμε λύσεις, να ανταπεξέλθουμε αυτή τη στιγμή, δημιουργικά.
Ειναι απαραίτητο να μπορούμε, να εκφράζουμε τις ανάγκες μας
Είναι σημαντικό να έχουμε ανθρώπους που να μιλάμε και να εκφράζουμε τις ανυσυχίες μας. Χωρίς βεβαια καταστροφολογία. Απλά να επικοινωνούμε τη θλίψη μας τους φόβους μας. Να ξέρουμε ότι υπάρχει κάποιος εκεί για εμάς..
Να βρίσκουμε χρόνο να εμβαθύνουμε σ αυτά που νιώθουμε
Σας προτείνω να βρίσκεται λίγο χρόνο και να κάθεστε σε μια βολική θέση και να στρέφεται την προσοχή σας στο σώμα στα πόδια, στα χέρια, σε όλα τα σημεία που ακουμπάνε στην καρέκλα. Ξεκινώντας από τις πατούσες στρέψτε την προσοχή σας και δείτε πως πατάνε κάτω. Πώς αφήνουν το βάρος τους κάτω. Στρέψτε την προσοχή σας στις γάμπες, στα γόνατα, στους μηρούς και στη λεκάνη. Δείτε πως αφήνει το βάρος της η λεκάνη στην καρέκλα. Στρέψτε την προσοχή σας στην αίσθηση της μέσης και όλης της πλάτης. Νιώσε τους ώμους και μέχρι τα χέρια. Στρέψτε την προσοχή σας στον αυχένα και δείτε πως ενώνει το κεφάλι με το υπόλοιπο σώμα. Τώρα παρατηρήστε, πως είναι η αίσθηση στο κεφάλι.
Δημιουργούμε έναν ελεύθερο χώρο, στο χώρο της αναπνοής
Στρέψτε την προσοχή σας, στις σκέψεις και δείτε αν μπορούν να παραμερίσουν για την ώρα και ίσως κάποια άλλη στιγμή ασχοληθείτε ξανά μαζί τους.
Πάρτε όσο χρόνο χρειάζεστε κι όταν έχουν φύγει όλες οι σκέψεις . Συγκεντρώστε την προσοχή σας στην αναπνοή και δείτε από το φάρυγγα μέχρι την κοιλιά, αν κυλάει ελεύθερα ο αέρας . Κι αν είναι ελεύθερος ο χώρος της αναπνοής.
Πάρτε όσο χρόνο χρειάζεστε….. και όταν είναι ελεύθερος ο χώρος της αναπνοής. Δείτε αν μπορείτε εκεί μέσα στο χώρο της αναπνοής να πείτε ένα φιλικό γεια; Ευχαριστήστε τον εαυτό σας για όλη αυτή την εσωτερική διαδικασία. Συγκεντρώστε την προσοχή σας στο σώμα, στα χέρια στα πόδια και όταν είστε έτοιμοι, άνοιξε τα μάτια.
Τώρα είναι η ώρα, για περισσότερη προσωπική ανάπτυξη
Αυτή τη στιγμή που βιώνουμε όλα αυτά, είναι η στιγμή της ψυχής. Για όσους σκέφτονται να ξεκινήσουν μια διαδικασία αυτογνωσίας. Ας ξεκινήσουν σήμερα, ας μην το αναβάλουν άλλο. Όπως επίσης και για όσους έχουμε δουλέψει, με τον εαυτό μας. Τώρα χρειάζεται να ενθαρρύνουμε τον εαυτό μας, να δουλέψει πιο βαθιά. Για όλα αυτά που κλονίστηκαν εσωτερικά και εξωτερικά. Αλλά και για όλα αυτά που ονειρευόμαστε. Ώστε να βγούμε κερδισμένοι και αναβαθμισμένοι. Να μπορούμε να ξεπεράσουμε τις βιολογικές αντιδράσεις του οργανισμού(πάγωμα, πάλη,φυγή) και να είμαστε παραγωγικοί και δημιουργικοί.
Λίγα λόγια για μένα :
Γεια σας, είμαι η Τζέσικα Μαργαρίτη ψυχοθεραπεύτρια, με Jugian προσανατολισμό. Εξειδικεύομαι στην Κλινική Εκφραστική Θεραπεία μεσώ Τεχνών (Expressive Art Therapy) που συνδυάζει την αναλυτική ψυχολογία του βάθους, του Carl Jung, με την Gestalt. Μου αρέσει πολύ να δουλεύω με τους ανθρώπους, μέσα από το δημιουργικό παιχνίδι , τις μινιατούρες και τη μέθοδο Jugian Sandplay. Έχω εκπαιδευτεί στην προσωποκεντρική και τη βιωματική μέθοδος Focusing. Όπως και στην Συστημική Αναπαράσταση του Bert Hellinger.
Το 2008 ίδρυσα το Κέντρο Έντεχνης Δράσης που μέχρι και σήμερα είναι ένας χώρος, πνευματικότητας, τέχνης και ψυχοθεραπείας. Στις υπηρεσίες που προσφέρουμε είναι η Συμβουλευτική και η Ψυχοθεραπεία, ατομικά δια ζώσεις, άλλα και εξ αποστάσεως (online). Διοργανώνουμε πρωτοποριακά ομαδικά σεμινάρια και κλειστές ομάδες ψυχοθεραπείας.
Στις αγαπημένες μου διοργανώσεις είναι οι Εναλλακτικές διακοπές μέσω τεχνών.
Από την πολυετή εξερεύνηση μου στο χώρο τον Εναλλακτικών Θεραπειών, ξεχώρισα τη Σαμάνικη Διδασκαλία και συνέθεσα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, Shamanic Practitioner Training. Με πιστοποίηση από τον διεθνή οργανισμό, International Practitiners of Holistic Mendicine IPHM.
