Καθώς ζούμε μέσα σε μια δίνη
Όταν ξεχνάμε τη δύναμή μας ως σκηνοθέτες και αφηγητές της ιστορίας μας , αποκόβουμε από μέρη του εαυτού μας, τα συναισθήματά μας, το σώμα μας και τις ψυχές μας. Όταν παίρνουμε τη δύναμή μας πίσω ως αφηγητές, σταματούμε να είμαστε μάρτυρες για τα γεγονότα της ζωής μας και αρχίζουμε να έχουμε πρόσβαση στη σοφία που χάθηκε σε εμάς όταν αποσυνδεθήκαμε, λόγο δυσάρεστων αναμνήσεων, ιδεών και συναισθημάτων. Ζούμε στο παρόν ολοκληρωμένοι, και όχι στο παρελθόν και στο μέλλον.
Οι περισσότεροι από εμάς δεν παίρνουν αρκετό χρόνο για να αναλογιστούν τις ιστορίες που λένε και αυτοπροσδιορίζονται από αυτές, και να δημιουργήσουν συνειδητά καινούργιες. Αντ ‘αυτού, είναι απασχολημένοι, αναισθητοποιούν τον εαυτό τους με διάφορους τρόπους,(εθισμούς, επαναλαμβανόμενα μοτίβα, θλίψη, θυματοποιήση κ.λ.π) αρνούνται να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και συνεχίζουν να υποφέρουν. Όταν οι ζωές μας παραμένουν ανεξέλεγκτες, μπορούμε να γίνουμε άκαμπτοι και απόμακροι χωρίς πραγματική επαφή με τους άλλους, αλλά και με τον εαυτό μας. Όταν προκύπτουν εξωτερικές κρίσεις, τότε σπάμε ή καταρρέουμε γιατί απλά δεν είμαστε έτοιμοι για την αλλαγή. Δεν έχουμε την εσωτερική ανθεκτικότητα και ευλυγισία, για να αναπροσαρμόσουμε ή να απορροφήσουμε νέα σενάρια ευζωίας γιατί αυτά χρειάζονται ρίσκο και προσωπική ευθύνη.
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν:
- Τι θα θέλαμε να αλλάξουμε στην ιστορία μας;
- Σε ποιές πτυχές της ιστορίας μας, αισθανόμαστε δυστυχισμένοι, ανήσυχοι ή ακόμα και ενοχικοί;
- Αν δεν συμπεριφερθούμε με αυτούς τους παλιούς τρόπους, ποιοί θα είμαστε;
- Θα μας αγαπάνε οι φίλοι και η οικογένειά μας, αν γίνουμε αυθεντικοί;
- Θα εξακολουθώ να ανήκω στην ομάδα μου;
- Μήπως φοβάμαι το άγνωστο και έτσι συμβιβάζομαι;
Οι περισσότεροι από εμάς επιθυμούμε να αλλάξουμε την κατάστασή μας με κάποιο τρόπο. Ίσως θέλουμε να τρώμε πιο υγιεινά, να ασκούμαστε περισσότερο ή να βρούμε τρόπους για να μειώσουμε το άγχος. Μπορεί να θέλουμε να είμαστε λιγότερο κουρασμένοι, ανήσυχοι, καταθλιπτικοί, θυμωμένοι ή ενοχλημένοι. Μπορούμε να ζήσουμε με λιγότερες εσωτερικές συγκρούσεις, περισσότερη ευχαρίστηση, μεγαλύτερη σύνδεση και περισσότερη αυθεντικότητα στις σχέσεις μας. Μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που αισθανόμαστε με συγκεκριμένους ανθρώπους ή καταστάσεις. Μπορούμε να ελπίζουμε, να έχουμε περισσότερα χρήματα, να έχουμε μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας και να βρούμε περισσότερη απόλαυση.Ίσως επιθυμούμε να εμβαθύνουμε περισσότερο στην πνευματικότητά.
Αναγνωρίζετε ότι είστε ο σκηνοθέτης της ζωής σας για να γράψετε μια νέα και πιο απολαυστική ιστορία.
Το μυστικό είναι, ότι εμείς γράφουμε την ιστορία μας
Η σκέψη του να εξετάσουμε ειλικρινά τις ιστορίες μας μπορεί να έχει πολύ αγωνία, προκαλώντας μας να ζήσουμε στην άρνηση και να αντισταθούμε στην αυτογνωσία και να εξετάσουμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε.
Μπορούμε επίσης να αντισταθούμε στο να αφήσουμε ιδεολογίες, ή να κρατάμε τα τραύματα του παρελθόντος μας. Η αντίστασή μας στην αλλαγή μας συνδέει με το να δημιουργούμε εμπόδια για να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε. Δεν μπορούμε να εκφράσουμε αποτελεσματικά τις ανησυχίες και τις δυσαρέσκειες μας διότι φοβόμαστε την απόρριψη και την απώλεια. Είμαστε αγανακτισμένοι ή αμυντικοί, αλλά δεν ξέρουμε γιατί αισθανόμαστε έτσι.
Όταν ξεφορτωθούμε την ενέργεια του φόβου και αφήσουμε ό, τι δεν μας εξυπηρετεί, μπορούμε να ανοίξουμε τον εαυτό μας στο άγνωστο, βλέποντας το ως συναρπαστικό και αναζωογονητικό αντί για τρομακτικό. Η συναισθηματική ανάγκη μειώνεται και η εμπιστοσύνη παίρνει τη θέση της καθώς αρχίζουμε να προχωράμε στη διαδικασία μετασχηματισμού. Απελευθερωμένοι από τα παλιά μας συναισθήματα και τρόπους λειτουργίας, μπορεί επίσης να διαπιστώσετε ότι οι επιθυμίες, οι στόχοι και οι προτεραιότητες αλλάζουν. Γίνεται πιο εύκολο να βρούμε το θάρρος μας και να απορρίψουμε αυτό που δεν λειτουργεί πλέον. Αναγνωρίζουμε ότι είμαστε ο σκηνοθέτης της ζωής μας και να γράψουμε μια νέα και πιο απολαυστική ιστορία.
