“Η χαρά της ζωής εξαρτάται από ένα υγιές στομάχι ενώ η κακή πέψη μας οδηγεί στο
σκεπτικισμό, τη δυσπιστία, τις μαύρες φαντασίες, και τις σκέψεις του θανάτου.”
Joseph
Conrad
Συγγραφέας
Τι είναι ένζυμα;
Περιβαλλόμαστε από τα παραδείγματα της ενζυμικής δραστηριότητας κάθε ημέρα. Ας πάρουμε μια μπανάνα. Πράσινη και να την βάλουμε σε ένα περβάζι για μια-δυο ημέρες. Γίνεται κίτρινη και ωριμάζει. Αυτό οφείλεται στα ένζυμα που εργάζονται. Ένα σκυλί θάβει ένα κόκκαλο. Ήταν πάρα πολύ σκληρό. Δύο εβδομάδες αργότερα το ξεσκάβει. Ωραίο και μαλακό. Yum-yum. Kαι αυτό οφείλεται στα ένζυμα που εργάζονται.
“Χωρίς ένζυμα, οι σπόροι δεν θα βλάσταιναν, τα φρούτα δεν θα ωρίμαζαν, τα φύλλα δεν θα άλλαζαν χρώμα, και δεν θα υπήρχαμε.”
Πολύ απλά, τα ένζυμα είναι οι χαρακτηριστικές ιδιότητες όλων των ζωντανών κυττάρων που επιφέρουν τις αλλαγές. Τα ένζυμα είναι συγκεκριμένες πρωτεΐνες που είναι ενεργές σε κάθε κύτταρο του σώματος σας κάθε δευτερόλεπτο. Τα ένζυμα μετατρέπουν τα πράγματα σε χρησιμοποιήσιμες μορφές.
Ποια η διάφορα ανάμεσα στα ένζυμα και στην ενζυμική δραστηριότητα
To αυτοκίνητο στο γκαράζ μας είναι άχρηστο αν δεν του βάλουμε καύσιμο για να αρχίσουμε να το οδηγουμε. Το ίδιο πράγμα ισχύει και με τα ένζυμα. Για να εκτελέσουν τις πραγματικά χιλιάδες εργασίες τους, κάποιοι αρωγοί είναι απαραίτητοι. Οι γιατροί αποκαλούν αυτούς τους αρωγούς συμπαράγοντες (co-factors). Οι περισσότεροι συμπαράγοντες είναι βιταμίνες και μέταλλα. Τα ένζυμα και οι συμπαράγοντες ενορχηστρώνονται σε μια βιοχημική συμφωνία αποκαλούμενη σύμπλεγμα. Είναι το ενζυμικό σύμπλεγμα που επιφέρει την ενζυμική δραστηριότητα – χωρίς όλους τους παίκτες, δεν γίνεται το παιχνίδι.
“Οι θρεπτικές ουσίες δεν μπορούν να λειτουργήσουν μεμονωμένα…Η απουσία οποιασδήποτε από αυτές τις ουσιαστικές θρεπτικές ουσίες είναι αρκετή να καταστρέψει την υγεία μας.”
Erasmus, σ.73
Τι είναι οι ξένες πρωτεΐνες;
Τα ένζυμα είναι γνωστό οτι κάνουν πολύ συγκεκριμένες εργασίες. Η δραστηριότητά τους συγκρίνεται με τα κλειδιά που πρέπει να ταιριάζουν σε ορισμένες κλειδαριές. Τα ένζυμα είναι πρωτεΐνες μακράς αλυσίδας που διατηρούν την συνοχή τους σε πολύ συγκεκριμένες μορφές χάρις στους δεσμούς υδρογόνου. Ας σκεφτούμε ένα κουβάρι νήμα που κρατιέται σε μια πολύ παράξενη μορφή από μικροσκοπικές ίνες Velcro. Εάν συμβεί κάτι στους Velcro-ειδείς δεσμούς, η ενζυμική πρωτεΐνη ξετυλίγεται, χάνοντας τη μορφή της. Χωρίς τη μορφή, το κλειδί δεν μπορεί πλέον να ταιριάζει στην κλειδαριά. Τότε δεν είναι πλέον ένα ένζυμο – αλλά μια άλλη ξένη πρωτεΐνη.
Τι προκαλούν οι ξένες πρωτεΐνες στο σώμα μας;
Σωστά- φλεγμονή. Αντίδραση του ανοσοποιητικού. Και αυτή ακριβώς είναι η έννοια της αυτανοσίας. Το σώμα επιτίθεται τώρα στο εαυτό του επειδή αισθάνεται ότι ένα ξένο σώμα έχει εισβάλλει. Ο εαυτός μας έχει γίνει μη- εαυτός. Εάν οι δεσμοί σπάσουν, τα ένζυμα καταρρέουν, και δεν μπορούν πλέον να κάνουν τη συγκεκριμένη εργασία τους. Ένα τέτοιο κατεστραμμένο ένζυμο λέγεται ότι είναι αλλοιωμένο. Διάφορα πράγματα αναγκάζουν ένα ένζυμο να γίνει αλλοιωμένο:
- Θέρμανση επάνω από 48 βαθμούς Κελσίου (μαγείρεμα)
- Φάρμακα
- Οινόπνευμα
- Φθορίδιο (fluoride)
- Ελεύθερες ρίζες(Free radicals)
- Επεξεργασία τροφίμων
- Κονσερβοποίηση
- Ακτινοβολία
- Γενετική εφαρμοσμένη μηχανική
Μαγειρεμένα τρόφιμα εναντίον ωμών
Ο Edward Howell MD, με παγκόσμιο κύρος στα ένζυμα και την ανθρώπινη διατροφή, λέει για το πώς τα ένζυμα αλλοιώνονται επάνω από τους 48 βαθμούς Κελσίου. Δεδομένου ότι το νερό βράζει στους 100 βαθμούς, μπορούμε να δούμε πώς το μαγείρεμα είναι καταστρεπτικό για τα περισσότερα τρόφιμα. Γι’αυτό όσον αφορά τα λαχανικά, το βράσιμο στον ατμό είναι πολύ καλύτερο από το πολύ ψήσιμο.Το πολύ ψήσιμο καταστρέφει τα ένζυμα και τις βιταμίνες.
Ένας άλλος εμπειρογνώμονας σε εκείνη την εποχή ήταν ο Δρ Francis Pottenger. Τα διάσημα πειράματά του με τις γάτες στη δεκαετία του ’30 είναι εξίσου εντυπωσιακά μέχρι και σήμερα . Πήρε δύο ομάδες γατών και για χρόνια προσωπικά επόπτευσε τη σίτιση τους. Στην μια ομάδα δόθηκαν αποκλειστικά ωμά, άψητα τρόφιμα. Στην άλλη δόθηκαν μόνο μαγειρεμένα τρόφιμα. Τα αποτελέσματα ήταν συντριπτικά σαφή: όλες οι γάτες που τρέφονταν με ωμή τροφή έζησαν μια μακριά, υγιή ζωή. Οι γάτες που τρέφονταν με μαγειρεμένη τροφή αρρώστησαν και πέθαναν πολύ νεώτερες. Επίσης παρατηρήθηκε ότι γάτες που αρρώστησαν με την μακροπρόθεσμη μαγειρεμένη διατροφή δεν μπορούσαν να επανακτήσουν την υγεία τους ακόμα και όταν τις επανέφεραν στην ωμή διατροφή. Αμετάκλητη ζημία.
Οι μανιώδεις συστάσεις διατροφής που ακούγονται σήμερα και που αγνοούν αυτήν την βασική προϋπόθεση είναι όλο και περισσότερο λανθασμένες. Τα ωμά τρόφιμα αντί για τα μαγειρεμένα, τα βρασμένα στον ατμό λαχανικά, τα χαμηλοβρασμένα αντί για τα πολυβρασμένα, τα λιγοψημμένα κρέατα αντί για τα καλο-ψημμένα: όσο πιό άθικτα είναι τα ένζυμα ακόμα στα τρόφιμα, τόσο λιγότερο φορολογούμε τα ενζυμικά αποθέματα του σώματος.
Έχουμε δύο κύριους τύπους ενζύμων στους οργανισμούς μας.
Ο Δρ Edward Howell στο βασικό έργο του Ενζυμική Διατροφή (Enzyme Nutrition) , μας λέει ότι είναι σαν μας δίνεται ένας τραπεζικός λογαριασμός ενζυμικής ενέργειας στην αρχή της ζωής μας. Ο τραπεζικός λογαριασμός περιέχει δύο τύπους ενζυμικών νομισμάτων:
- τα μεταβολικά ένζυμα
- τα πεπτικά ένζυμα
:Όσο περισσότερα χρησιμοποιήσουμε από αυτόν τον τραπεζικό λογαριασμό για την πέψη, τόσο λιγότερα αφήνονται για χιλιάδες άλλες εργασίες που τα μεταβολικά ένζυμα πρέπει να εκτελέσουν στους οργανισμούς μας. Δευτερεύουσες λεπτομέρειες όπως η σκέψη, η αναπνοή, το περπάτημα, η όραση, η ζωή των κυττάρων, κ.λπ…. όλα εξαρτώνται από τα ένζυμα.
Τι είναι τα Μεταβολικά Ένζυμα;
Μεταβολικά σημαίνει ότι έχουν να κάνουν με την λειτουργία συγκεκριμένων συστημάτων του σώματος. Ζωή των κυττάρων, μετάδοση σημάτων μέσω των νεύρων, σήματα εγκεφάλου, διανομή ορμονών, ανταλλαγή οξυγόνου, λειτουργία συκωτιού, ισορροπία οξέων-βάσεων στο αίμα, και άλλα τέτοια πράγματα. Όλες αυτές οι εργασίες απαιτούν τα συγκεκριμένα ένζυμα προκειμένου να συμβούν, από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο. Τα μεταβολικά ένζυμα είναι τα εργαζόμενα πρωτεϊνικά μόρια που λειτουργούν ολόκληρο αυτό το βιοχημικό τσίρκο όλη την ημέρα. Τα μεταβολικά ένζυμα είναι αυτά που πραγματικά χρησιμοποιούν τις θρεπτικές ουσίες που έχουν διασπαστεί από τα χωνευτικά ένζυμα, υπό τον όρο ότι η κανονική πέψη έχει πραγματοποιηθεί. Έτσι η άμεση αλληλεξάρτηση μεταξύ των δύο τύπων ενζύμων – χωνευτικών και μεταβολικών – δεν είναι ένα πραγματικά μεγάλο θέμα για αντιπαράθεση.
Τι είναι τα Πεπτικά Ένζυμα;
Η κατηγορία ενζύμων με τα οποία, πιθανώς, είμαστε πιο εξοικειωμένοι είναι αυτή που περιλαμβάνει την πέψη. Το στόμα, το στομάχι, το πάγκρεας, το συκώτι, και το έντερο παράγουν διάφορα ένζυμα των οποίων εργασία είναι να χωρίσουν οποιαδήποτε τρόφιμα που τρώμε στα χρησιμοποιήσιμα συστατικά. Ανεξάρτητα από το πόσο είναι λιπαρά, ανεξάρτητα από το πόσο παραπάνω τυρί, ή πόση άσπρη ζάχαρη, πόσες χημικές ουσίες, ανεξάρτητα από το πόσο δυσκολοχώνευτη είναι μια τροφή, το σώμα σας θα δοκιμάσει να την διασπάσει με τη βοήθεια των ενζύμων.Μερικά τρόφιμα είναι πολύ εύκολα στο σώμα. Αυτά είναι εκείνα, που περιέχουν μέσα σε τους όλα τα απαραίτητα ένζυμα για την πλήρη πέψη τους.
Παράδειγμα: μήλα, καλαμπόκι, καρπούζι, πράσινες πιπεριές, αχλάδια, σέλινο, κ.λ.π. Ωμά φρούτα και λαχανικά. Αυτά τα τρόφιμα δεν απαιτούν από το σώμα να σπαταλήσει ενέργεια για την παραγωγή πολλών ισχυρών χωνευτικών υγρών προκειμένου να τα μετατρέψει σε μια χρησιμοποιήσιμη μορφή.
Ένζυμα και Γήρανση
Μια πολύ σαφής αλυσίδα γεγονότων συνδέει την ενζυμική μείωση με τη διαδικασία της γήρανσης: τα άπεπτα τρόφιμα φράζουν την πεπτική οδό. Τα μπλοκαρισμένα τρόφιμα σαπίζουν εκεί, και δημιουργούν τις τοξίνες και τις ελεύθερες ρίζες. Οι ελεύθερες ρίζες καταστρέφουν τα κύτταρα, προκαλώντας την πρόωρη γήρανση των ιστών. Οι ελεύθερες ρίζες επιτίθενται στη μεμβράνη των κυττάρων αναγκάζοντας τα να συρρικνωθούν και να αφυδατωθούν και υποβάλλοντας το DNA σε αλλαγή από εξωτερικές δυνάμεις. Τα μεγάλα άπεπτα μόρια διαρρέουν στην κυκλοφορία του αίματος από το έντερο, κάνοντας το αίμα κολλώδες(παχύρευστο) και εμποδίζοντας την κανονική διανομή οξυγόνου στο σώμα. Τα κύτταρα αναγκάζονται να πεινάσουν και έτσι προκαλείται ο πρόωρος θάνατος τους. Αυτό δεν είναι ούτε καν αμφισβητούμενο – οποιοδήποτε κείμενο παθολογίας αναφέρει το σύνδρομο διαρροής εντέρου, την υπέρταση και την χρόνια παρεμποδισμένη κυκλοφορία ως αποτέλεσμα των άπεπτων λιπών.
Ακόμα χειρότερα, ένα μεγάλο μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος εξαρτάται από την κυκλοφορία των λευκών κυττάρων. Όταν το αίμα μπλοκάρει από την άπεπτη λάσπη, αυτά τα κύτταρα δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν. Αποτέλεσμα: μειωμένη ανοσοποιητική λειτουργία. Γήρανση.
Πριν πενήντα χρόνια, στο σπίτι κάποιου που είχε πεθάνει έπρεπε να προετοιμάσουν το πτώμα αμέσως μετά το θάνατο επειδή θα σάπιζε σύντομα. Σήμερα δεν υπάρχει τέτοια βιασύνη. Μετά από μια ζωή συντηρητικών, καρυκευμάτων,τεχνητών πρόσθετων ουσιών, υδρογονωμένων λιπών και σκληρών λιπών το σύγχρονο πτώμα μπορεί να παραμείνει για μερικές ημέρες χωρίς να αποσυντεθεί. Είναι παστωμένο. Όπως λέει ο Bieler, έχουμε καταφέρει την μουμιοποίηση των ζωντανών.
Βιβλιογραφία
- Συνδυασμοί και βιταμίνες
- Σύγχρονη διατροφή & Διαιτολόγια
- Εγκυκλοπαιδικό λεξικό τροφίμων και ποτών
- Επιστροφή στην Φυσική Διατροφή
- Διατροφική νοημοσύνη
- Βιταμίνες ιχνοστοιχεία συμπληρώματα Διατροφής Α&Β τόμος
