Στην παρούσα φάση οι εξελίξεις στον κόσμο είναι ραγδαίες. Βάσει των ειδήσεων θα ήταν δύσκολο να μην ανησυχούμε για τις συνέπειες όλου αυτού που συμβαίνει σε εμάς και σε όλο τον κόσμο. Η αβεβαιότητα μας κάνει να έχουμε χάσει τον έλεγχο της ζωής μας. Η ανησυχία και το άγχος αποτελούν συνηθισμένα προβλήματα ακόμα και σε καλές περιόδους της ζωής μας. Είναι επώδυνα, όταν παίρνουν τον έλεγχο και μας κατακλύζουν. Το αυξημένο άγχος, που περιβάλλει αυτήν την πανδημία είναι φυσιολογικό. Αλλά αυτά μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε, ανάλογα με τον τρόπο που ανταποκρινόμαστε στην κατάσταση.
Τι είναι η ανησυχία;
Ως ανθρώπινα όντα έχουμε την εκπληκτική ικανότητα, να σκεφτόμαστε για τα μελλοντικά γεγονότα. Έχουμε την ικανότητα να φανταζόμαστε τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Ίσως αυτή η ικανότητα συνεπάγεται ότι μπορούμε να προβλέψουμε, εμπόδια ή προβλήματα. Ώστε να βρούμε λύσεις και να έχουμε την ευκαιρία να ανταποκριθούμε. Επίσης η ικανότητα να φανταζόμαστε το μέλλον μας βοηθάει να βάζουμε στόχους. Ωστόσο, πολλές φορές αυτή η ικανότητα μας προκαλεί, ανησυχία, άγχος και φόβο. Όταν ανησυχούμε υπερβολικά, συχνά σκεφτόμαστε τα χειρότερα σενάρια και πιστεύουμε, ότι δεν θα μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε.
Τι είναι η ανησυχία;
Όταν ανησυχούμε, μπορεί να το βιώνουμε σαν μια αλυσίδα σκέψεων και εικόνων. Αυτές μπορούν να προχωρήσουν σε όλο και πιο καταστροφικές και απίθανες, μη ρεαλιστικές κατευθύνσεις. Καμιά φορά η ανησυχία γίνεται ανεξέλεγκτη – σαν να έχει μια δική της υπόσταση. Είναι φυσικό ότι πολλοί από εμάς ίσως πρόσφατα, παρατηρήσαμε ότι σκεφτόμαστε τα χειρότερα σενάρια.
Οι ανησυχίες μπορούν να κλιμακωθούν γρήγορα, ακόμη και από κάτι σχετικά μικρό. Η ανησυχία δεν είναι μόνο στο μυαλό μας. Όταν γίνεται υπερβολική, τη βιώνουμε και ως άγχος στο σώμα μας.
Τα σωματικά συμπτώματα της ανησυχίας και του άγχους περιλαμβάνουν:
• Δυσκολία συγκέντρωσης
• Ταραχή και μια ανικανότητα χαλάρωσης και εφησυχασμού
• Δυσκολία στον ύπνο
• Αίσθημα κόπωσης
• Μυϊκή ένταση ή σωματικά άλγη και πόνους
Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ανησυχίας;
Η ανησυχία μπορεί να είναι βοηθητική ή μη βοηθητική. Μπορούμε να διακρίνουμε δυο είδη ανησυχιών. Αυτές που σχετίζονται με «πραγματικά προβλήματα» και αυτές που σχετίζονται με «υποθετικά προβλήματα»
• Οι ρεαλιστικές ανησυχίες αφορούν πραγματικά προβλήματα, που χρειάζονται λύσεις αυτή τη στιγμή. Για παράδειγμα, δεδομένης της πολύ πραγματικής ανησυχίας σχετικά με τον ιό αυτή τη στιγμή, υπάρχουν βοηθητικές λύσεις που περιλαμβάνουν τακτικό πλύσιμο χεριών και κοινωνική απομόνωση εάν υπάρχουν συμπτώματα.
• Υποθετικές ανησυχίες για την τωρινή κρίση σχετικά με την υγεία, μπορεί να περιλαμβάνουν σκέψεις για τα χειρότερα σενάρια (κάτι που μπορούμε να ονομάσουμε καταστροφολογία). Για παράδειγμα, φαντάζομαι τα χειρότερα σενάρια όπως, ότι πεθαίνουν οι περισσότεροι άνθρωποι.
Πότε η ανησυχία γίνεται πρόβλημα;
Όλοι ανησυχούμε σε κάποιο βαθμό και όταν σκεφτόμαστε για το μέλλον μπορούμε να οργανώσουμε σχέδια προετοιμασίας και αντιμετώπισης. Δεν υπάρχει “σωστός” βαθμός ανησυχίας. Λέμε ότι η ανησυχία γίνεται πρόβλημα, όταν μας εμποδίζει να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε ή μας κάνει να είμαστε αποκαρδιωμένοι και εξαντλημένοι.
Τι μπορώ να κάνω όταν αγχώνομαι και ανησυχώ;
Είναι φυσικό να ανησυχούμε αυτή τη στιγμή, αλλά εάν αισθάνόμαστε ότι η ανησυχία γίνεται υπερβολική και καταλαμβάνει τη ζωή μας – για παράδειγμα αν μας κάνει να νιώθουμε υπερδιέγερση και χάνουμε τον ύπνο μας. Τότε ίσως αξίζει να προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους για να περιορίσουμε το χρόνο που περνάμε ανησυχώντας. Ώστε να λάβουμε μέτρα, για να διαφυλάξουμε την ευημερία μας.
Ορισμένα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε το άγχος και να παραμείνουμε ήρεμοι σε ακραίες καταστάσεις όπως η τρέχουσα πανδημία περιλαμβάνουν:
• Κρατώντας την ισορροπία στη ζωή μας.
Η ευημερία πηγάζει από μια ζωή με ισορροπία. Κάνοντας δραστηριότητες που αγαπάμε, ενισχύουμε την ευημερία. Νιώθουμε συναισθήματα ευχαρίστησης, ικανοποίησης και εγγύτητας. Είμαστε κοινωνικά όντα, και χρειαζόμαστε τη σύνδεση με ανθρώπους και πράγματα, ώστε να αναπτυχθούμε και να εξελιχθούμε. Έτσι όταν δοκιμάζουμε κάποιες δραστηριότητες, που είναι ομαδικές και συμπεριλαμβάνουν άλλους ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια τέτοιων στιγμών μπορεί να πρέπει να βρούμε, κάποιους δημιουργικούς τρόπους να κάνουμε κοινωνικές δραστηριότητες από απόσταση. Επίσης να κρατάμε επαφή με τους άλλους, είτε μέσω διαδικτύου είτε από το τηλέφωνο.
Εξάσκηση στην αναγνωρίση για το αν η ανησυχία, αφορά πραγματικά ή υποθετικά προβλήματα.
Είναι σημαντικό να πάρουμε κάποιες αποφάσεις σε σχέση με τις ανησυχίες μας. Ένα χρήσιμο εργαλείο που θα μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε τον τύπο της ανησυχίας μας, είναι όταν μας πιάνει υπερβολική ανησυχία, να καταγράφουμε τις σκέψεις μας. Να δούμε αν βιώνουμε σε μεγάλο βαθμό ανησυχία για υποθετικά προβλήματα. Τότε είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας ότι το μυαλό μας δεν επικεντρώνεται σε ένα πρόβλημα που μπορούμε να λύσουμε αυτή τη στιγμή. Να βρούμε τρόπους να αφήσουμε την ανησυχία και να εστιάσουμε σε κάτι άλλο. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε αυτό το εργαλείο με παιδιά αν δυσκολεύονται να διαχειριστούν την κατάσταση.
Εξάσκηση την αναβολή της ανησυχίας μας.
Η ανησυχία είναι επίμονη – μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε ότι πρέπει να ασχοληθούμε μαζί της αυτή τη στιγμή. Αλλά, μπορούμε να πειραματιστούμε και να αναβάλλουμε μια ανησυχία. Στην πράξη, αυτό σημαίνει σκόπιμα να καθορίσουμε κάποια ώρα κάθε μέρα για να ανησυχούμε (π.χ. 30 λεπτά στο τέλος κάθε ημέρας). Μπορεί να το θεωρούμε παράξενο στην αρχή, όταν το κάνουμε όμως θα δούμε πώς λειτουργεί. Επίσης, σημαίνει ότι για τις υπόλοιπες 23.5 ώρες της ημέρας, προσπαθούμε να αφήνουμε την ανησυχία, μέχρι να έρθει η προγραμματισμένη “ώρα ανησυχίας”.
-Καθησυχάζοντας τον εαυτό μας, με συμπόνια
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτόν το καιρό να μιλάμε στον εαυτό μας με συμπόνοια. Να τον καθησυχάζουμε και να βρούμε ένα τρόπο να εντοπίζουμε τον εσωτερικό κριτή. Να έχουμε φιλική στάση, σε ότι νιώθουμε και θέλουμε. Με περισσότερη αποδοχή στη θλίψη, στο θυμό, στο φόβο, και σε όλα όσα αισθανόμαστε. Έχουν ακυρωθεί όλα τα σχέδια μας και αυτό ενέχει πολύ πόνο και ματαίωση. Ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας και ας του παρέχουμε την αγκαλιά που χρειάζεται.
-Εξάσκηση να είμαστε στο εδώ και τώρα
Όταν νιώθουμε ότι μας κατακλύζει η ανησυχία είναι πολύ βοηθητικό να στρέψουμε την προσοχή μας στην αναπνοή, στους ήχους που μας περιβάλουν και στο σώμα μας. Ώστε να βρούμε μια “άγκυρα” για να επιστρέψουμε στην παρούσα στιγμή.
Αν η ανησυχία μας παραλύει, θα ήταν βοηθητικό να αναζητήσουμε, έναν ψυχοθεραπευτή
Αν νιώσουμε ότι η ανησυχία μας κατακλύζει, είναι σημαντικό να αναζητήσουμε εξειδικευμένη βοήθεια από κάποιον ειδικό. Είτε δια ζώσης, είτε μέσω διαδικτύου online. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να μας βοηθήσει, να νιώσουμε περισσότερη ασφάλεια. Να βρούμε ένα συνοδό στη διαδικασία μας, που θα μας στηρίξει σε όλη αυτή την κρίση. Ώστε να εκφράσουμε όλα αυτά που νιώθουμε και να βρούμε τρόπους να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Έτσι θα βρούμε πιο δημιουργικούς τρόπους και θα είμαστε πιο λειτουργικοί, απολαμβάνοντας περισσότερο και ανησυχώντας λιγότερο ζούμε με περισσότερο πάθος και χαρά, ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας και να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε!
Λίγα λόγια για μένα :
Γεια σας είμαι η Τζέσικα Μαργαρίτη ψυχοθεραπεύτρια με Jungian προσανατολισμό. Εξειδικεύομαι στην Κλινική Εκφραστική Θεραπεία μεσώ Τεχνών (Expressive Art Therapy) που συνδυάζει την αναλυτική ψυχολογία του βάθους του Carl Jung με την Gestalt. Μου αρέσει πολύ να δουλεύω με τους ανθρώπους μέσα από το δημιουργικό παιχνίδι , τις μινιατούρες και τη μέθοδο Jungian Sandplay. Έχω εκπαιδευτεί στην προσωποκεντρική και τη βιωματική μέθοδο Focusingб όπως και στην Συστημική Αναπαράσταση του Bert Hellinger.
Το 2008 ίδρυσα το Κέντρο Έντεχνης Δράσης που μέχρι και σήμερα είναι ένας χώρος, πνευματικότητας, τέχνης και ψυχοθεραπείας. Στις υπηρεσίες που προσφέρουμε είναι η Συμβουλευτική και η Ψυχοθεραπεία ατομικά δια ζώσεις άλλα και εξ αποστάσεως (online). Διοργανώνουμε πρωτοποριακά ομαδικά σεμινάρια και κλειστές ομάδες ψυχοθεραπείας.
Στις αγαπημένες μου διοργανώσεις είναι οι Εναλλακτικές διακοπές μέσω τεχνών.
Από την πολυετή εξερεύνηση μου στο χώρο τον Εναλλακτικών Θεραπειών ξεχώρισα τη Σαμάνικη Διδασκαλία και συνέθεσα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Shamanic Practitioner Training με πιστοποίηση από τον διεθνή οργανισμό, International Practitiners of Holistic Mendicine IPHM.